Afscheidsinterview Wim Goosen: Politieke dondersteen taait af

20140111 Foto Wim Goosen (foto Lenneke Lingmont - rechten Tubantia)zaterdag 11 januari 2014 23:01

Raadsleden komen en gaan. De ChristenUnie gaat na de verkiezingen verder zonder Wim Goosen. Lees hier het afscheidsinterview met Wim Goosen, gehouden door Jeroen de Kleine in De Twentsche Courant Tubantia.

Politiek fascineert Wim Goosen (59) al vanaf zijn jonge jaren. Daaraan ontkomen is dan ook een lastig verhaal in de tijd dat zijn vader Jans wethouder is voor de SGP in Rijssen. Regelmatig schuift de jonge Wim aan als zijn vader met de andere ‘hoge heren’ de toekomst van Rijssen schetst. „Ik zat met mijn oren te klapperen als de politiek aan bod kwam”, lacht de inmiddels iets oudere Wim Goosen. Toch treedt hij niet in de voetsporen van zijn vader. De SGP blijkt voor de Dorpskerkganger te conservatief.

„Een partij waar vrouwen weinig ruimte krijgen, is niets voor mij.”

Een eveneens christelijk doch vrijzinniger alternatief lonkt in de vorm van de Reformatorische Politieke Federatie (RPF). Na de fusie met het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV) in 2001 mag ook Goosen zich voortaan lid van de ChristenUnie noemen. En dat is hij nog steeds.

Maar na negen jaar lidmaatschap van de gemeenteraad vindt hij het welletjes. Na de verkiezingen keert het kleurrijke raadslid nietterug. Dat zijn inbreng gewaardeerd wordt, blijkt nog weer eens tijdens de laatste begrotingsvergadering. Wanneer Goosen een pleidooi afsluit met de woorden dat hij niet terugkomt, klinken teleurgestelde reacties vanaf de publieke tribune. „Een groot gemis”, aldus een bezoeker. De waardering doet hem goed, geeft het raadslid aan. „Al hoef ik niet vol in de schijnwerpers.”

Waarnemend burgemeester Jan Kristen omschrijft hem jaren geleden als een politieke dondersteen. Goosen is immers een man van scherpe debatten en een kritische houding. „Ik steek veel tijd in de voorbereiding van onderwerpen.

Dat is ook de rol die we als oppositiepartij en gemeenteraad hebben”, legt hij uit. Een punt waar hij zich sterk voor heeft gemaakt is de komst van De Passie. „Het was beschamend hoe Wierden met die school omsprong. De Passie had en heeft alle recht om hier te zijn. Dat het college dat toen niet zag zitten, is tot in Den Haag doorgedreund. Getuige de reacties daar was Wierden het lachertje van de politiek.” Goosen sluit zich in dat opzicht aan bij dewoorden van Geert Jansen, destijds commissaris van de Koningin van Overijssel. „Denk aan de kinderen en de ouders, daar draait het om. Volledig mee eens.

Dat was men hier even vergeten.” Groot is de vreugde bij het raadslid als De Passie uiteindelijk toch groen licht krijgt. Een school die toch aansluit op zijn eigen christelijke geloof. „Dat is logisch. Als het een islamitische, openbare of katholieke school was geweesthad ik weliswaar hetzelfde gezegd, maar was ik minder op de barricades gaan staan. Daar kan ik eerlijk over zijn.” En als de school het verplichte leerlingenaantal niet haalt? „Dat is de verantwoordelijkheid van de school. Die regels horen ze na te leven. Dat is niet aan ons.”

Hoewel het einde van zijn raadslidmaatschap in zicht is, blijft Goosen strijdbaar. De verkiezingspunten van de ChristenUnie onderschrijft hij met dikke strepen.

Zo hoopt de partij er nog een zeteltje bij te snoepen, zodat er met drie raadsleden ingezet kan worden op een park bij De Esrand (Wierden-West). „Burgers uit de buurt zijn zeer betrokken en er zijn al allerlei ideeën over de invulling van zo’n park. Want rond de Kruissteenweg en de Dokter Beensweg is er weinig recreatiegelegenheid. Alles zit daar vrij dicht op elkaar.”

Een ander idee wil Goosen zelf nog inbrengen. „Dat alles en iedereen op bedrijventerrein De Els- moat terecht kan. Ook van buitenaf dus. Dat zal wel weer een lastig verhaal worden, maar nu het alleen voor ondernemers uit Wierden is, loopt het geen storm. Het wordt sowieso een punt voor de komende raadsperiode.”

Het vertrekkend raadslid heeft alle vertrouwen in de toekomst van de Wierdense ChristenUnie. „Met Riet Eshuis hebben we een uitstekende lijsttrekker in huis. Ze is in ieder geval wat rustiger en minder fel dan ik”, lacht hij.

Wat Wim Goosen zelf betreft? Naast zijn drukke baan bij het warmtenetbedrijf van de gemeente Hengelo is het tijd om te genieten. „Ik ben opa, dus dat is alvast heel gezellig. En straks in februari verkassen we lekker even naar Bonaire, waar één van onze kinderen woont. Het komende jaar wordt een sabbatical. Goed uitrusten. Daarna zien we wel verder.”

Als zijn raadsperiode erop zit, neemt Wim Goosen even gas terug voor een sabbatical van een jaar. Foto Lenneke Lingmont

Bron: De Twentsche Courant Tubantia (17 december 2013)

Labels

« Terug

Archief > 2014 > januari

Geen berichten gevonden